ΥΓ. Όταν πέθανε ο Βαμβακάρης, κάποιος μουσικός (μπουζουκομάνα) Παναγιωτίδης Παναγιώτης στην Αθήνα, πήρε τους φίλους τους και παίζανε ασταμάτητα τέσσερα μερόνυχτα για να μαζέψουν τα λεφτά για την κηδεία.Ο Καραμανλής να πέθαινε θα του κάνανε κηδεία δημοσία δαπάνη.Την υγειά του να έχει.
ΥΓ 2.. Θα θέλαμε να μας πουν, ποιοι εισπράττουν τα πνευματικά δικαιώματα της Φραγκοσυριανής, του Μινόρε της Αυγής (και ούτω το καθεξής).Για αυτούς που μας μηνύουν. Δεν είναι δικά σας ρε, δεν το έχετε καταλάβει ακόμα; Είναι δικά μας και δεν θα μας τα πάρει κανένας. Α ρε Μάτσα,Νταλάρα και Νικολόπουλε.Είστε πρώτοι.Κατεβάστε τα όλα. Μην τους καταλαβαίνετε.Δεν μπορούν να σας κάνουν τίποτα..
Και αφιερωμένο,
Για εμάς. Για τους κυβερνήτες μας ( και για εμάς δυστυχώς )
Ζόρικος κρεμανταλάς Ήσουνα ξυπόλυτη και μάζευες κοσάρια
ο καιρός που κουβαλάς Τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις κατοστάρια
Η ζωή σου μια νταλίκα Ήσουνα ξυπόλυτη και μάζευες ραδίκια
με μπαγκάζια και με ΙΚΑ Τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύσεις σκουλαρίκια
Τώρα απόχτησες καβούκι Με χίλια χρόνια φυλακή τιμώρησα τον χάρο
και αμάξι σπορ μοντέλο να σε έχω πάντα λεύτερη μαζί σου να γουστάρω
Τώρα σκάλωσες στο λούκι
κι είσ’ αλλιώτικο καπέλο ΠΑΞΙΜΑΔΟΚΛΕΦΤΡΑ.
Η ζωή σου ντούμπλε-φας
μέσα κι έξω τι φοράς
Η καρδούλα σου γκαζιέρα
δίχως γκάζι και αγέρα
Μες στο κόλπο είσαι χωμένος
και γλιτώνεις παρά τρίχα
Τώρα είσαι βολεμένος
και σου κόψανε το βήχα
Κι αν θυμάσαι τα παλιά
ψέματα και μπλα-μπλα-μπλα
Η μαγκιά σου ναφθαλίνη
με κασμίρι και λουστρίνι
Τώρα κάνεις μαύρη πλάκα
κι όλο τρως απ’ την κουτάλα
Τώρα μάγκωσε η φάκα
και σε κλείσανε στη γυάλα
ΝΤΑΛΙΚΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου